ไม่รู้ต้องทรมานแค่ไหน
เมื่อวันนี้เธอจะจากกันไป
ไม่รู้กลางคืนจะนานแค่ไหน
ไม่อยากให้แสงไฟมันดับลงไป
ดูเข็มนาทีช่างคืบคลาน
ไม่คุ้นกับการต้องกอดตัวเองเท่าไหร่
แค่สิ่งหนึ่งที่อยากจะขอ
ช่วยอยู่ต่ออีกหน่อยได้ไหม
ฉันขอเป็นครั้งสุดท้าย
อย่าปล่อยให้ฉันต้องจมกับความเหงา
ไม่อยากปวดร้าวในความมืดเพียงคนเดียว
ก็คนกำลังอ่อนไหว
ขาดเธอไปแล้ว เหมือนมันจะขาดใจ
เธออย่าเพิ่งไปจากฉัน
ถ้าเสียเธอ ฉันเหมือนมองไม่เห็นใคร
กลัวความมืดมันจะยิ่งทำร้าย
เวลาที่ฉันไม่มีเธอ
ให้ฉันได้มีเวลาทำใจ
อยู่ข้างๆ กันไปก่อนได้ไหม
พรุ่งนี้แล้วเธอค่อยจากกันไป
เผื่อเธอจะทบทวนและอาจเปลี่ยนใจ
ดูเข็มนาทีช่างคืบคลาน
ไม่คุ้นกับการต้องกอดตัวเองเท่าไหร่
แค่สิ่งหนึ่งที่อยากจะขอ
ช่วยอยู่ต่ออีกหน่อยได้ไหม
ฉันขอเป็นครั้งสุดท้าย
อย่าปล่อยให้ฉันต้องจมกับความเหงา
ไม่อยากปวดร้าวในความมืดเพียงคนเดียว
ก็คนกำลังอ่อนไหว
ขาดเธอไปแล้ว เหมือนมันจะขาดใจ
เธออย่าเพิ่งไปจากฉัน
ถ้าเสียเธอ ฉันเหมือนมองไม่เห็นใคร
กลัวความมืดมันจะยิ่งทำร้าย
เวลาที่ฉันไม่มีเธอ
เธออย่าเพิ่งไปจากฉัน
ถ้าเสียเธอ ฉันเหมือนมองไม่เห็นใคร
กลัวความมืดมันจะยิ่งทำร้าย
เวลาที่ฉันไม่มีเธอ